Ecuador op z'n best
Blijf op de hoogte en volg Tessa
06 April 2014 | Ecuador, Quito
Lieve allemaal,
Hoe gaat het met jullie? Inmiddels weten jullie al wel hoe mijn leven er hier uit ziet. Vandaar dat dit blog zal gaan over de opmerkelijkheden die horen bij de Ecuadoriaanse cultuur. Vorige keer schreef ik al over enkele irritaties, maar er zijn ook genoeg dingen die wel vreemd en onlogisch zijn maar niet irritant. Deze situaties leiden meestal door een zuchtend: Oh Ecuador!
1. Sporten.
Enkele maanden geleden is er een groot sport- en cultuurcentrum in het centrum van Quito geopend. Ik heb al twee keer een groepsles aerobics gevolgd, die overigens voor iedereen gratis is (Jawel, de regering investeert lekker veel in sport en cultuur, ook al zijn er nog steeds kinderen die niet naar school kunnen of niet genoeg eten hebben. Tsja.). Van enige opbouw in de les was weinig te bemerken. Het was letterlijk een uur lang achtermekaar dansen en heen en weer springen met opvallend veel billenschudpasjes…het blijft toch Latijns-Amerika! De billenschudpasjes zijn niet zo mijn ding, maar laatst werd er een oerhollandse polonaise ingezet dus ik wist uiteraard precies hoe dat moest. Heel fijn dat één wand van de sportzaal volledig bestaat uit glas, waardoor er altijd minstens 10 mensen me aanstaren vanaf de gang, terwijl ik met een knalrood hoofd tussen de beduidend kleinere Ecuadorianen sta te hopsen.
2. De bus nemen.
Om naar Villa Ticca of het nieuwe centrum te gaan, neem ik altijd de TroleBus. Dit is een bus die zowaar haltes heeft (iets bijzonders in Ecuador) en een vaste route volgt. Kost 25 cent en is een ideaal vervoersmiddel. Behalve als het druk is. Want dan propt iedereen zich als sardientjes naar binnen en doet de buschauffeur gewoon de deuren dicht wanneer hij daar zin in heeft. Soms zit je dus tussen de klapdeuren. Of soms sta je nog buiten terwijl je reisgenoot al binnen is. Laatst zag ik een vrouw al binnen staan, maar kreeg het baby’tje op haar rug bijna de klapdeuren tegen z’n hoofd aan…echt heel zielig, maar in Ecuador kijkt men daar niet echt van op.
3. Fanfare-optochten.
Fanfare-optochten kunnen op elk willekeurig tijdstip door te straten banjeren. Zaterdagavond 11 uur? Geen probleem. Maandagochtend? Ook niet erg. Het is mij vaak onduidelijk waar de optochten toe dienen, maar er schijnt elke week wel een goede reden te zijn om het oude centrum af te zetten voor een fanfareband die gerust een half uur met veel lawaai door de straat banjert.
4. De supermarkt.
In Ecuador passen de boodschappenkarretjes niet langs de kassa. Dit leidt ertoe dat mensen met een volle boodschappenkar naar de kassa gaan, hun spullen uitladen en dan hun kar terug de winkel induwen. Voor de rij kassa’s is het dus één grote chaos van mensen en lege boodschappenkarren die nog een stukje de winkel inrijden. Behoorlijk onhandig, maar het merkwaardige is dat de Ecuadorianen dit heel normaal vinden en heel kalm blijven in deze situatie. In Nederland zouden we zeer waarschijnlijk heel geïrriteerd worden, maar hier is men zo gewend aan onlogische en onhandige situaties dat er geen spoortje irritatie te bekennen is.
5. Het verpakken van je etenswaren.
Favoriet bij het verpakken van je etenswaren in Ecuador is het plastic zakje. Alle etenswaren die wij niet in een plastic zakje zouden verkopen, verkopen ze hier wel in een zakje. Enkele voorbeelden zijn melk, yoghurt, olie, boter, water en soep. Allerlei dingen waar je vervolgens thuis weer een bakje voor moet zoeken want anders zit heel je koelkast onder de melk/yoghurt/water/soep of heel je keukenkastje vol olie of boter. Het idee van vloeibare producten in een verpakking die rechtop blijft staan, is gewoonweg nog niet doorgedrongen hier.
Nou, dit waren zo’n beetje de 5 meest opmerkelijke dingen die ik hier dagelijks meemaak (behalve dat sporten dan, dat doe ik natuurlijk niet dagelijks…maak je geen zorgen, ik ben niet opeens heel sportief geworden in Ecuador).
Voordat ik al te cynisch en negatief lijk, de Ecuadoriaanse cultuur heeft natuurlijk ook een heleboel leuke dingen, maar dat is lang zo leuk niet om over te schrijven!
Hoe gaat het met jullie?
Liefs, Tessa
Hoe gaat het met jullie? Inmiddels weten jullie al wel hoe mijn leven er hier uit ziet. Vandaar dat dit blog zal gaan over de opmerkelijkheden die horen bij de Ecuadoriaanse cultuur. Vorige keer schreef ik al over enkele irritaties, maar er zijn ook genoeg dingen die wel vreemd en onlogisch zijn maar niet irritant. Deze situaties leiden meestal door een zuchtend: Oh Ecuador!
1. Sporten.
Enkele maanden geleden is er een groot sport- en cultuurcentrum in het centrum van Quito geopend. Ik heb al twee keer een groepsles aerobics gevolgd, die overigens voor iedereen gratis is (Jawel, de regering investeert lekker veel in sport en cultuur, ook al zijn er nog steeds kinderen die niet naar school kunnen of niet genoeg eten hebben. Tsja.). Van enige opbouw in de les was weinig te bemerken. Het was letterlijk een uur lang achtermekaar dansen en heen en weer springen met opvallend veel billenschudpasjes…het blijft toch Latijns-Amerika! De billenschudpasjes zijn niet zo mijn ding, maar laatst werd er een oerhollandse polonaise ingezet dus ik wist uiteraard precies hoe dat moest. Heel fijn dat één wand van de sportzaal volledig bestaat uit glas, waardoor er altijd minstens 10 mensen me aanstaren vanaf de gang, terwijl ik met een knalrood hoofd tussen de beduidend kleinere Ecuadorianen sta te hopsen.
2. De bus nemen.
Om naar Villa Ticca of het nieuwe centrum te gaan, neem ik altijd de TroleBus. Dit is een bus die zowaar haltes heeft (iets bijzonders in Ecuador) en een vaste route volgt. Kost 25 cent en is een ideaal vervoersmiddel. Behalve als het druk is. Want dan propt iedereen zich als sardientjes naar binnen en doet de buschauffeur gewoon de deuren dicht wanneer hij daar zin in heeft. Soms zit je dus tussen de klapdeuren. Of soms sta je nog buiten terwijl je reisgenoot al binnen is. Laatst zag ik een vrouw al binnen staan, maar kreeg het baby’tje op haar rug bijna de klapdeuren tegen z’n hoofd aan…echt heel zielig, maar in Ecuador kijkt men daar niet echt van op.
3. Fanfare-optochten.
Fanfare-optochten kunnen op elk willekeurig tijdstip door te straten banjeren. Zaterdagavond 11 uur? Geen probleem. Maandagochtend? Ook niet erg. Het is mij vaak onduidelijk waar de optochten toe dienen, maar er schijnt elke week wel een goede reden te zijn om het oude centrum af te zetten voor een fanfareband die gerust een half uur met veel lawaai door de straat banjert.
4. De supermarkt.
In Ecuador passen de boodschappenkarretjes niet langs de kassa. Dit leidt ertoe dat mensen met een volle boodschappenkar naar de kassa gaan, hun spullen uitladen en dan hun kar terug de winkel induwen. Voor de rij kassa’s is het dus één grote chaos van mensen en lege boodschappenkarren die nog een stukje de winkel inrijden. Behoorlijk onhandig, maar het merkwaardige is dat de Ecuadorianen dit heel normaal vinden en heel kalm blijven in deze situatie. In Nederland zouden we zeer waarschijnlijk heel geïrriteerd worden, maar hier is men zo gewend aan onlogische en onhandige situaties dat er geen spoortje irritatie te bekennen is.
5. Het verpakken van je etenswaren.
Favoriet bij het verpakken van je etenswaren in Ecuador is het plastic zakje. Alle etenswaren die wij niet in een plastic zakje zouden verkopen, verkopen ze hier wel in een zakje. Enkele voorbeelden zijn melk, yoghurt, olie, boter, water en soep. Allerlei dingen waar je vervolgens thuis weer een bakje voor moet zoeken want anders zit heel je koelkast onder de melk/yoghurt/water/soep of heel je keukenkastje vol olie of boter. Het idee van vloeibare producten in een verpakking die rechtop blijft staan, is gewoonweg nog niet doorgedrongen hier.
Nou, dit waren zo’n beetje de 5 meest opmerkelijke dingen die ik hier dagelijks meemaak (behalve dat sporten dan, dat doe ik natuurlijk niet dagelijks…maak je geen zorgen, ik ben niet opeens heel sportief geworden in Ecuador).
Voordat ik al te cynisch en negatief lijk, de Ecuadoriaanse cultuur heeft natuurlijk ook een heleboel leuke dingen, maar dat is lang zo leuk niet om over te schrijven!
Hoe gaat het met jullie?
Liefs, Tessa
-
06 April 2014 - 09:22
Ramona:
Lieve Tessa,
Wat ben je toch een heerlijk wijf. Je schrijft geweldig en je geniet heerlijk van het leven en het allerbelangrijkst is nog wel dat je zo om deze kleine lieve kinderen geeft. Ga zo door en ik blijf je met een grote trotse glimlach volgen.
xxx
Ramona -
06 April 2014 - 16:25
Sonja:
Grappig stuk, Tes! En ik vind je ook een heerlijk mens. Altijd al gevonden trouwens .Ook ik ben supertrots op je! Dikke kus van Mama XXX -
06 April 2014 - 16:32
Blixa:
haha geweldig tessie!! Heel leuk om te lezen:) -
06 April 2014 - 19:04
Floor:
hahaha heel leuk stuk en ik sluit me ook helemaal aan bij dat heerlijke mens :) zou ook heel graag samen met jou zo'n sportlesje doen! xxxxx en begin je wel een beetje te missen hier in Nederland! -
06 April 2014 - 22:32
Ineke Busman:
Hallo Tess wat heb je weer een leuk verhaal geschreven, zo leren wij ook nog wat van Ecuador .
Hier is alles goed, wij wensen je nog een fijne tijd.
Groetjes Frans en Ineke. -
06 April 2014 - 23:18
Fie:
Oh wat een heerlijk en hilarisch stukje zo voor het slapen gaan;) nu kan ik met een grote glimlach gaan slapen, wetend dat jij zo af en toe sport, vervolgens een zakje yoghurt eet en maar hoopt dat het deze keer eens niet lekte of tussen de deuren van de dus is geplet;)
Heerlijk! Geniet ervan lieve Tes! Ik mis je ook..! -
07 April 2014 - 12:32
Nicky:
Amiga, ben heel benieuwd hoe de billenschudmoves gevorderd zijn nu ondertussen. Waren afgelopen zomer al best prima toch?? gelukkig kan ik er in juni live van genieten. Wanneer weer skypen, you turned me down cold turkey yesterday.....
xxx -
08 April 2014 - 09:32
Joyce:
Geweldige situaties Tessa! En door jouw beeldende beschrijving beleef ik ze met je mee! veel liefs van Joyce -
04 Juni 2014 - 22:31
Marijke:
Hallo Tessa,
Heb je verslag gelezen, maar eigenlijk niet gereageerd.
Doe het nu en dan kan ik je tegelijk alvast feliciteren met je verjaardag
morgen. Proficiat en een hele fijne dag morgen.
Liefs tante Marijke -
05 Juni 2014 - 10:52
Ritahoedemaker:
Hoi Tessa
Gefeliciteerd met je verjaardag!
We hopen dat het een dag met veel verrassingen zal worden voor je!
Goede reis naar Holland straks!
En een heel fijne tijd daar samen met Theo en SonjA en je vriendinnen.
Groetjes
Frans en Rita -
01 Juli 2014 - 12:26
Vera:
Hi Tessa,
Wat een superleuke blog! Ik heb me het hele jaar al voorgenomen om eens een kijkje te nemen maar steeds niet gedaan om welke reden dan ook (schaam....). Hoe gaat het met je? Vast goed, zo aan je verhalen te zien! En al bijna weer thuis?
Hier een wat onrustig jaar met een vrij (helaas) medische zwangerschap, wel een heel gezond kind (gelukkig!) en weer een hele medische nasleep...(gewoonweg shit..).
Maar goed, thuis in de ziektewet kom je dus gemakkelijker aan dit soort activiteiten toe ;-) en heb ik even contact met jou!
Heb je al een nieuwe uitdaging/baan in het vooruitzicht? Ben benieuwd!
Liefs Vera Ram (Mr de Jonghschool ;-) ) -
28 Augustus 2015 - 13:01
Annecour Et:
HALLO . Of buenos dias como esta.
graag had ik geweten hoe het nu met je gaat in Quito ;
ik zelf 63 jaar zou graag met mijn Euadose vriendin die al Meer dan 20 jaar in Belgie woont naar
Quito of een andere stad in i de omgeving gaan wonen , ben op rust .
graag een mailtje en hoop nog veel plezier in je fantasties werk .
groeten ui t Belgie
Etienne Teresa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
