Stinkende schatjes, raften en nog meer spaans

Lieve allemaal,
Vandaag precies ben ik 6 weken van huis en sinds mijn laatste berichtje over de Manu jungle is er al weer heel wat gebeurd. Ik heb het, zoals ik elke keer schrijf, echt super naar mijn zin hier.Ik kan niet vaak genoeg denken dat ik zo blij ben dat ik heb besloten om dit te gaan doen. En ook al heb ik heus wel eens een minder leuk momentje, of ff een vervelende dag, eigenlijk is het hier zo bijzonder en zo leuk!
Inmiddels ben ik verhuisd van mijn geweldige gastgezin naar een studentenhuis dat bij de school woont. De laatste dag bij Gloria en Willie mocht ik nog mee naa een peruviaanse house-warming! Dit was een hele leuke dag want het huis werd met een priester en peruviaanse rituelen ingewijd. Erg leuk om mee te maken.
In mijn studentenhuis woon ik met een belgische jongen, een amerikaans meisje en mijn kamergenootje is Nederlands. We hebben een woonkamer, grote keuken en grote badkamer. Voor z´n vieren is dit dus echt relaxed.
Ontbijten en middageten doe ik op school, ongeveer 3 huizen verderop.
Helaas is het eten niet zo heel lekker aangezien het bijna elke dag rijst met een kip-groente prutje is. Laatst was ik bij Gloria en Willie gaan lunchen en ik mis hun eten toch wel erg! Het was supergezellig om hen weer te zien en ook omdat Sascha nu bij hun woont na mijn enthousiaste verhalen was het een hele leuke lunch!
Na vier weken spaans ben ik vorige week maandag begonnen met mijn vrijwilligerswerk. Ik werk elke middag 3 á 3,5 uur in een weeshuis voor jongens van 6 tot 17. Deze jongens zijn of van straat geplukt of uit agressieve gezinnen gehaald waarbij alcohol vaak een grote rol speelt. Het vrijwilligerswerk is niet wat ik had verwacht en ik heb vorige week wel moeten wennen. Het weeshuis is vrij groot en heeft best veel spelletjes, boeken, knutselmaterialen etc. Er is een veld en een betonnen voetbalplaats, slaapzalen, grote eetzaal, een studiezaal en nog meer. Toch lopen de 40 jochies die er wonen rond in kapotte kleren en ze stinken. Daarnaast hebben ze allemaal kapotte wangetjes en zijn ze erg agressief naar elkaar toe. Hieraan merk je de armoede en de begeleiding die minimaal is. De zogenaamde ´profesores´die zouden moeten helpen met huiswerk en het spelen zouden moeten begeleiden, zijn voornamelijk bezig met onduidelijke bezigheden zonder zich met de kids te bemoeien. Tegen mij praten ze ook niet waardoor ik vooral de eerste paar dagen geen flauw idee had wat er van mij werd verwacht. De jongens met wie ik werk in de middag gaan s´ochtends of s´avonds pas naar school. Ze hebben meestal wel huiswerk en de afgelopen twee weken heb ik geholpen met huiswerk, gepuzzeld, gespeeld en gevoetbald.
Deze week heb ik een middag kerstbomen geknutseld met een groepje van 10 jongens en wat spelletjes georganiseerd zoals annemaria koekoek. Doordat de kinderen totaal niet gestimuleerd worden door de profesores is het lastig om iedereen mee te laten doen. Echt enthousiast zijn ze niet en ze zijn al snel afgeleid. Ik probeer maar zo enthousiast mogelijk te doen en meestal komen na een paar minuten wel meer kids kijken en willen ze in tweede instantie toch wel meedoen. Verder probeer ik gewoon veel met de kids te kletsen, ze aandacht en liefde te geven en ze te helpen als ze huiswerk maken of met ze te puzzelen.
Ik vind het lastig om echt een goed gevoel over het vrijwilligerswerk te krijgen om verschillende redenen.Ten eerste is het onduidelijk wat mijn taak precies is en krijgen ik totaal geen commentaar of waardering van de overige begeleiding. Daarnaast laat ik niet echt iets achter voor de kids. Over twee weken ben ik weg en heb ik ze misschien 4 weken aandacht kunnen geven maar wat stelt dat nou voor? Ik merk dat de kinderen enthousiast zijn als ik binnenkom en ze vinden het leuk als ik met ze speel of ze help maar dit is niet iets blijvend. Ook voelt het niet heel nuttig als ik één kindje help met huiswerk en de rest als moeilijk opvoedbare donderstenen rondrennen, elkaar slaan, pesten (echt, jongens van 16 die jochies van 6 lopen te meppen)of zich vervelen.Tegelijkertijd kan ik het niet voorkomen; zoveel autoriteit heb ik niet en ik wil ook niet steeds politievrouw spelen. Kortom, mijn vrijwilligerswerk is niet echt heel leuk en dat is wel erg jammer. Ik heb inmiddels ng 4 weken vrijwilligerswerk in Suce, Bolivia geboekt vanaf 19 januari, en ik hoop dat het daar wat beter is, maar dat ik ook met deze ervaringen daar meer kan bereiken.
Hoewel ik inmiddels al best een aardig woordje spaans spreek wilde ik toch nog meer leren en daarom heb ik afgelopen week elke ochtend 2 uur privé les gehad. Dit was echt geweldig. Privé les is erg fijn omdat het op je eigen tempo gaat en je zoveel spaans spreekt als je wil. Doordat ik nu niet meer bij Gloria en Willie woon, spreek ik opeens een stuk minder spaans en ik wil het wel graag bijhouden. Ik heb echt weer veel geleerd afgelopen week en ben superblij dat ik het geregeld heb.
Afeglopen weekend zijn we (ik, sascha, prisca, nicky en anna) op een twee-daagse rafting trip geweest.Dit was echt helemaal fantastisch! Het was heerlijk om weer even uit Cusco te zijn en de trip was heel goed georganiseerd. We hebben op zowel zaterdag en zondag 3 uur geraft op de Rio Urubamba. Er was nog 1 ander jong nederlands stel die ook 2 dagen gingen en met hen was het ook heel gezellig. Zaterdag konden we na het raften bij ons huis/kampeerplek aan de rivier in de sauna en in een hot tub. We kregen heerlijk eten en s´avonds was er een kampvuur met zelfmeegebrachte rosé. Klinkt redelijk idyllisch toch? Onze gids edouardo was echt een goede gids en ook heel aardig. Hij was een beetje een Ruby- ( remember, de gids van de jungle?) look-a-like en had net zo´n grappig lachje dus dat was weer erg hilarisch. De tweede dag was het raft niveau iets hoger en dus leuker! Er zijn flink veel foto´s gemaakt door de organisatie dus die komen snel op m´n site. Het enige jammere was dat de gehuurde matrassen van 5 dollar voor in de tent letterlijk 1 cm dik waren en iedereen dus met pijn in z´n hele lichaam wakker werd.
Verder was het best een avontuurlijk tripje want de zaterdag zijn we tijdens het raften gestopt om van een brug het water in te springen! ( Er gingen nog wat ik-breek-mijn-rug-en-krijg-een-dwarsleasie-verhalen door mijn hoofd maar ik heb me er dapper overheen gezet en ben gesprongen!). De tweede dag mochten we ons tijdens de laatste stroomversnelling uit de boot laten vallen en enthousiast als ik was deed ik dat met vol overgave. Half verdrinkend, half de slappe lach hebbend kwam ik weer boven! Bij een fluitje moesten we ff naar links zwemmen anders zouden we tegen een rots aanknallen; hm...niet zo´n prettig idee. Vooral toen ik de boot weer ingehesen moest worden had ik zo de slappe lach dat ik bijna stikte en volgens Nicky was ik inmiddels paars van het lachen dus je kan je er iets bij voorstellen! In ieder geval was het echt een superleuk weekend!
Vandaag ben ik mij aan het voorbereiden op de inca trail want ik vertrek morgen voor 4 dagen naar Machu Pichu. We moeten 3,5 dag lopen om bij Machu Pichu ( dé inca ruines van Peru) te komen en het wordt waarschijnlijk hartstikke zwaar maar eigenlijk kan ik er alleen maar superzin in hebben! Het lijkt me nu al zo´n gave ervaring! Ik kan echt niet wachten. Ik zal als ik terug kom laten weten hoe het was. Volgens mij is daar wel weer een blogje over te vullen.
Verder hebben we afgelopen woensdag ons globale reisplan gemaakt voor de maand die ik heb om te reizen in Peru. We gaan proberen om de eerste twee weken met z´n vijven ( Nicky, Sas, Pris, Anna en ik) te reizen en daarna verder te gaan met z´n vieren ( Nicky gaat dan alweer naar Zuid-Afrika!). We moeten natuurlijk zien hoe het loopt maar ik denk dat het supergezellig gaat worden en de plaatsen die we gaan bezoeken en de dingen die we willen gaan doen lijken me echt helemaal fantastisch. Ik heb er al superzin in. Na die maand reizen in Peru reis ik dan met sas door naar Sucre in Bolivia voor nog 4 weken vrijwilligerswerk. Ik vind het een fijn idee om weer even en tijdje ergens langer te zijn en echt een stad te ervaren in een ander land! Het vrijwilligerswerk wordt dan hopelijk een leuke en nuttige invulling! We´ll see...
Na mijn inca trail komen er weer foto´s! Van het raften, mn salsalessen ( nog steeds 2 keer per week) m´n kindjes op het werk en natuurlijk de inca trail en Machu Pichu!
Ik hoor graag van jullie en hoop dat het goed gaat met iedereen!
Veel liefs Tessa!
ps. Pap, ik heb je al gesproken over de telefoon maar nogmaals: Gefeliciteerd!!